Στην ποίηση μετρώ την πρώτη ανάγνωση ως τη σημαντικότερη.
Είναι η αναγνωριστική ανάγνωση άφεσης, όπου νιώθεις τον ρυθμό της.
Η ποίηση του Ντισό είναι αχαλίνωτη, με ανατρεπτικά περάσματα και μη αναμενόμενη απόληξη.
Ρέει γοργά, μοιάζει με μονοκάμερη κινηματογράφηση στιγμιοτύπων που συνθέτουν έναν ποικιλόμορφο καμβά εικόνων.
Ομοίως ποικιλόμορφη και η εικαστική ένδυση αυτής.
Αρμονία μέσα από την ανομοιογένεια εκπέμπει το “δεινοσαυράκι”: ξεκινά αιχμηρό, γίνεται ερωτικό,
συνεχίζει καυστικό, ηχεί αινιγματικό και θαρρώ πως αυτό επιδιώκει να πετύχει.
Κι αν όχι…εγώ έτσι το ένιωσα!
“Παρανοήσεις φυσικής ιστορίας”, Διονύσης Ντισό, εκδόσεις: Σφεντόνα.
Χαρά Καλλιανίδου (συγγραφέας βιβλίου “Λακανχαγ”, Εκδόσεων Αθανώρ)
